Opublikowane w

Camino de Santiago – rowerami do Santiago de Compostela

Camino de Santiago, czyli jeden z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych wiedzie do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela w Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii. Chrześcijanie podążają tą drogą już od IX wieku, jest ona oznaczona muszlą św. Jakuba. Już sama nazwa szlaku brzmi egzotycznie, a gdy spojrzy się na mapę i uświadomi, jakie tereny, miejsca i katedry pielgrzymi mijają, to wyobraźnia zaczyna intensywnie pracować. Wprawdzie w Hiszpanii nigdy wcześniej nie byliśmy, ale logistycznie może pomóc nam Jacek mieszkający pod Madrytem. Wiemy też, że na trasie są specjalne noclegownie dla pielgrzymów (albergue). Tylko jechać. Ze względu na ograniczony czas wykluczyliśmy tradycyjne piesze wędrowanie, ale te 800 km możemy przecież pokonać rowerami, co jest akceptowalne w świecie pielgrzymkowym. Wybraliśmy tzw. wariant francuski Camino, najstarszy i najbardziej tradycyjny. Wyruszamy w cztery osoby – my z Adasiem i Kuba Mękarski – w końcu maja, aby uniknąć letnich hiszpańskich upałów. Po przejechaniu ponad 2200 km docieramy do Pamplony, gdzie czeka na nas Jacek i zabiera nasz samochód do Madrytu. My po tak długim siedzeniu w samochodzie jesteśmy tak spragnieni rowerów, że pakujemy sakwy i czym prędzej wyjeżdżamy z miasta. Szkoda, że nie poświęciliśmy trochę czasu na jego zwiedzenie. Podobno ładne 🙂 Więc zaczynamy nasze „Camino”.

Czytaj dalej Camino de Santiago – rowerami do Santiago de Compostela
Opublikowane w

Estonia na rowerach; z sakwami dookoła kraju

Wiosną 2009 roku gdy szukaliśmy inspiracji na letnią wyprawę rowerową, Estonia przyciągnęła naszą uwagę. Kraj w którym mieszka tylko nieco ponad 1 milion ludzi, w większości w Tallinie, prawie cały pokryty lasami i jeziorami, kraj który posiada 1500 wysp i bardzo długą linię brzegową, gdzie ceny nie odbiegają od polskich musiał wzbudzić nasze zainteresowanie. Tak więc 21 czerwca o godzinie 11.00 ruszamy w 2 samochody – my z Adasiem i Gomółki z Ewą. Relacja z tej wyprawy nie byłaby możliwa bez szczegółowego dziennika podróży prowadzonego przez Adasia. Uzyskawszy formalną zgodę będę się wspierał tym rękopisem. Przejazd z rowerami na dachu zajął nam dobę z krótkim spaniem pod Rygą. Samochody zostawiamy na Łotwie w Limbażi, na podwórku u uprzejmego Łotysza. Za darmo ! i zaczynamy, Estonia na rowerach przed nami.

Czytaj dalej Estonia na rowerach; z sakwami dookoła kraju
Opublikowane w

Francja – Burgundia i Dolina Loary na rowerach

Lato 2007 w Burgundii i nad Loarą. Nasza druga zagraniczna wyprawa rowerowa, więc budząca niemałe emocje. Przedsięwzięliśmy ją razem z Gomółkami i w ostatnią sobotę czerwca ruszyliśmy dwoma samochodami w kierunku zachodnim. Poniższa relacja powstała na podstawie dziennika podróży prowadzonego przez Adasia: „Francja – Burgundia i Dolina Loary”.

Po prawie 30-godzinnej podróży zameldowaliśmy się u państwa Bouzreau, właścicieli winnicy w Meursault. Tam zostawiliśmy samochody i spędziliśmy pod dachem pierwszą noc wyprawy. Tutaj też powróciliśmy na ostatnią.

Czytaj dalej Francja – Burgundia i Dolina Loary na rowerach
Opublikowane w

Podlasie na rowerach i Suwalszczyzna – 2006

Dlaczego planując rodzinne wakacje wybraliśmy właśnie Podlasie na rowerach? O regionie tym mówi się ostatnio dużo w związku z obwodnicą Augustowa i doliny Rospudy, ale Podlasie ma dużo więcej do zaoferowania, szczególnie dla turystów pragnących aktywnie spędzić czas. Uważamy, że jest to być może najbardziej atrakcyjne krajobrazowo i kulturowo miejsce w Polsce, nie do końca jeszcze odkryte i, co ważne, puste – nie tak jak pobliskie  Mazury.

Podlasie znane nam było z wcześniejszych spływów kajakowych po Czarnej Hańczy, Rospudzie i Narwi. Tym razem chcieliśmy zmienić perspektywę i poznać piękno regionu z poziomu siodełka rowerowego. Bo gdzież indziej na tak niedużym obszarze, przez który wiodła nasza trasa rowerowa, znajdziemy cztery parki narodowe, trzy wielkie puszcze, dwa pojezierza i pagórki Suwalszczyzny? Przez kilka pierwszych dni towarzyszył nam język białoruski i prawosławne cerkiewki,  a u kresu wyprawy, w Puńsku, język i kuchnia litewska. Nigdzie indziej nie byłoby możliwe zwiedzać rano Monaster Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w prawosławnym Supraślu, a wieczorem słuchać opowieści o historii polskich Tatarów w meczecie w Kruszynianach.

Czytaj dalej Podlasie na rowerach i Suwalszczyzna – 2006