Poniższa relacja „Słowacki Raj” została w całości skopiowana z Adasia dziennika podróży.
Słowacki Raj wędrówka w weekend majowy 2003
Spływ kajakowy Czarna Hańcza; Wigry, Blizna, Augustów
Jest połowa sierpnia 1991 roku, stanica wodna PTTK w Starym Folwarku. Rozpoczynamy wieloletnią tradycję rodzinnego kajakowania. Niektórzy z nas mają już pewne doświadczenia w turystyce kajakowej – razem z Kaczorem zrobiliśmy jeziora mazurskie i szlak Krutyni (spływ almaturowski w 1975), później w 1979 Szymon organizował spływ studencki na Czarnej Hańczy. No i rok wcześniej w 1990 dwoma składakami próbowaliśmy się przebić Zachodnią Notecią do Gopła – porażka. Ale tym razem zaczynamy nową historię, więc spływ kajakowy Czarna Hańcza 1991 uznajemy za nasz pierwszy rodzinny.
Czytaj dalej Spływ kajakowy Czarna Hańcza; Wigry, Blizna, AugustówPrzejście beskidzkie od Wisły po Bieszczady 1982
Nieczęsto zdarza się taka podróż, którą z różnych względów nazywa się później podróżą życia. Tym dla nas właśnie było przejście beskidzkie od Wisły po krańce Bieszczadów. Przemierzaliśmy ją w większości samotnie – oprócz pierwszego tygodnia – obciążeni ciężkimi plecakami. Prawie 6 tygodni razem w górach, a były to początki naszej wspólnej drogi życiowej i wspólnego wędrowania.
Czytaj dalej Przejście beskidzkie od Wisły po Bieszczady 1982Stan wojenny – w Beskidzie Sądeckim
Tekst bardzo archiwalny, odnaleziony wśród starych materiałów na dysku komputera. Dziś bezcenny, bo szczegóły dawno już się zatarły w pamięci.
Stan wojenny! Marzec 1982 rok.
Właśnie cztery dni temu zniesiono zakaz przekraczania granic województw bez wymaganego zezwolenia, więc od razu jedziemy w góry. Z powodu formalnych ograniczeń musieliśmy wybrać pasmo górskie nieleżące w strefie nadgranicznej.
1 Maja 1981 – Paśniki po raz pierwszy
Paśniki po raz pierwszy
Wczesny ranek w pustym o tej porze dnia Kłodzku. Słońce, głębokie cienie, mokre chodniki. Pierwszy Maja!
Trzy dni wcześniej obaj z Szymonem wyszliśmy z wojska, nie ma więc na co czekać. W dodatku dla nas jest to pierwszy wyjazd w góry po ślubie, ale Szymony jeszcze oddzielnie; zauważyliśmy, że coś „się kroi” dopiero w czasie lipcowej wędrówki po Sudetach.